Bir Veba Masalı: Masumiyet, etkileşimli hikaye anlatımının gerçek bir şaheseridir. Video oyunu (Amazon'daki konsol versiyonları, Steam'deki PC versiyonu) oyuncuyu ortaçağ Fransa'sına geri götürüyor. Ülke’nin başı hem Yüz Yıl Savaşları hem de Kara Veba ile dertte. Oyuncu, Engizisyon tarafından vahşice öldürülen yerel bir soylu ailenin genç kızı Amicia de Rune'u kontrol ediyor. Yetim ve evsiz, "Prima Makula" adlı gizemli bir hastalığa yakalanan beş yaşındaki kardeşi Hugo de Rune'ye bakıyor.
Engizisyondan kaçan iki çocuk (Hugo'nun peşindedir), onları veba için suçlayan yerel kasaba halkı tarafından yağmalanır ve insanları canlı canlı yiyen ama ateşten korkan milyarlarca sıçandan sağ çıkmak zorunda kalırlar.
Bu, gizlice girmenin ve düşmanlardan kaçınmanın savaşmaktan daha önemli olduğu bir hayatta kalma oyunudur. Amicia'nın tek silahı, Engizisyon şövalyelerine karşı sınırlı kullanımı olan sapanı. Oyun açıkçası yetişkinlere hitap ediyor ve hem görsel hem de duygusal hikaye anlatımı açısından hem korkutucu hem de bazen rahatsız edici olduğu için çocuklara tavsiye etmiyorum.
Grafik
Oyunun Orta Çağ'ın sonlarında güney Fransız Guyenne bölgesini tasviri çok inandırıcı, güzel ve çok karamsar. Ortaçağ dünyasının tasviri çok özgün gibi görünse de, oyunun vebanın gerçekçi bir tasviri olmadığını zaten tahmin etmişsinizdir; milyarlarca sıçan, yüzlerce domuz leşinin bir ev gibi yığıldığı bir sahne ya da binlerce ölünün (ve milyonlarca sıçanın) olduğu bir savaş alanı olsun, her şey zirvede. Ayrıca, (çok fazla açığa vurmak istemeden) doğaüstü şeyler de oluyor.
Oyundaki fareler, kendilerine ışık aurası olmadan giren herkesi canlı olarak yiyecektir. Kahramanlarımız yer altı mezarlarından, savaş alanlarından, mağaralardan geçmek zorunda... hepsi farelerle dolu. Yanan çubuklar, stratejik olarak yerleştirilmiş lambalar ve simya iksirleri onları kurtarmaya gelir.
Daha sonra, çocuklar simyaya erişirler ve Amicia'nın ışık yaratan (fareleri uzaklaştırmak için), ateşi söndüren (farelerin gelmesine izin vermek için) veya muhafızların uykuya dalmasını sağlayan iksirler yapmasına izin verir. Fareler arasında gezinmek oyunun zorluklarından biridir.
Hissettiklerim
Duygusal olarak, oyun gerçekten parldııyor. Bu saçma sapan bir öldürme oyunu değil, bir aile, dostluk ve insan ilişkileri hikayesidir. Bir noktada Hugo, Amicia'nın kendisine yalan söylediğini öğrenir, ancak daha beş yaşında olduğu için, Amicia'nın yalnızca onu korumak istediğini anlamaz... ki bunun korkunç sonuçları olur.Bu, kötü şeyler olduğunda oyuncunun gerçekten üzüldüğü birkaç oyundan biridir.
Amicia ve Hugo, oyun boyunca kendilerine yardımcı olacak yeni arkadaşlar edinirler. İksirler, patlayıcılar ve zehirler yaratmalarına yardım eden genç bir simya öğrencisi vardır. İki hırsız onlara katılır ve bir Fransız ordusu kampından kaçmalarına yardım eder. Bir demircinin oğlu onlara inanılmaz gücünü verir.
İlginç olan, "iyi adamların" hepsinin, ağır zırhlı şövalyelere karşı savaşan çocuklar olmasıdır. Kafa kafaya bir şansları olmayacaktı, bu yüzden hayatta kalmanın tek yolu onları alt etmek.
Ses
Ekran görüntülerinden de görebileceğiniz gibi oyunun grafikleri harika. Oyunun gerçekten parladığı yer, sesidir. Müzik, melankolik veya ürkütücü melodiler, riffler ve ses manzaraları ile ağırlıklı olarak çello odaklı. Gerçekten çok atmosferik!
Ek olarak, seslendirme harika, en azından oyunun İngilizce versiyonunda. Oyundaki karakterler otantik hissettiriyor, özellikle beş yaşındaki Hugo son derece inandırıcı olarak öne çıkıyor. Ne Fransızca ne de Almanca seslendirme ne yazık ki özellikle iyi.
Özet
Özetle, bu oyunu şiddetle tavsiye ederim. Fareler konusunda çekingen olmadığınız ve biraz kanla başa çıkabildiğiniz sürece, bu oyun mükemmel bir etkileşimli hikaye anlatımı deneyimidir. Orta çağ ortamı inanılır (ama gerçekçi değil) ve gerçekten melankolik ve ürkütücü bir dünyaya taşınacaksınız.
