Baktrija je bila provincija Persijskog carstva koja se nalazila na teritoriji današnjeg Avganistana, Uzbekistana i Takidžistana.
Nakon poraza persijskog cara Darija III, Baktrija je nastavila da pruža otpor Aleksandru Velikom, i to pod vođstvom Besa koji se proglasio Darijevim naslednikom. Aleksandar ju je osvojio s velikim poteškoćama od 329. do 327. godine p.n.e, uglavnom se oslanjajući na lokalne pomoćne snage. Dok je boravio u Baktriji, Aleksandar se oženio baktrijskom ženom, Roksanom, kako bi lakše uspostavio kontrolu nad ovom oblašću.
Nakon Aleksandrove smrti, Baktrija je bila deo Seleukidskog carstva. Mnoge poteškoće sa kojima su seleukidski carevi morali da se bore, kao i napadi egipatskog vladara Ptolemeja II, pružili su Diodotu, satrapu Baktrije, priliku da proglasi nezavisnost (oko 255. godine p.n.e) i da osvoji Sogdijanu, te da na taj način osnuje Indo-grčko kraljevstvo.