Atalanta, Yunan mitolojisinden avcı, güreşçi ve koşucu olarak ünlü bir figürdür. Kahraman, Calydonya domuzu avının önemli bir katılımcısıydı ve bu korkunç canavardaki ilk yarayı yayı ile vurdu. Uzun zamandır bakire kalmaya kararlı olan Atalanta, sonunda baba baskısına boyun eğdi ve evlenmeye razı oldu, ama sadece onu koşu yarışında yenebilecek bir adamla. Tanrıçalar Athena ve Artemis gibi, Atalanta da Yunan edebiyatında ender görülen güçlü bir kadın figürüdür ve Yunan sanatında ünlü avcılık ve spor becerilerini gösteren sahnelerde sıklıkla yer alır.
Aile ve Erken Yaşam
Mitolojide Atalanta, Boiotia kralı Schoeneus'un veya Arcadian Iasus'un (Lycurgus'un oğlu) veya Maenalus'un kızıdır. Annesi Clymene'dir. Atinalı tarihçi Apollodorus (c. 180 - 120 BCE'den sonra), Atalanta'nın bebeklik döneminde maruz kalma ile dayanıklık kazandığını, tanrıça Artemis tarafından gönderilen bir ayı tarafından emzirildiğini ve daha sonra bir grup avcı tarafından büyütüldüğünü not eder. Onun doğal ebeveynleri tarafından doğaya terk edilmesi, bir oğul sahibi olmak istedikleri için olabilir. Atalanta yetişkinliğe eriştiğinde, Delphi'deki Apollon'un kahininden evliliğe karşı bir uyarı aldıktan sonra bakire bir tanrıça olarak kalacağına yemin etti ve böylece Yunan tanrıçası Artemis'in av ortağı oldu.
Calydonian Yaban Domuzu
Atalanta'nın en ünlü macerası, Homeros'un İlyada'sının 9. Kitabında geçen ve MÖ 8. yüzyılda bestelenen bir hikaye olan Kalydonya yaban domuzu avına katılmasıdır. Büyük beyaz dişleri olan devasa ve tüylü bir yaban domuzu, Aetolia'daki Calydon (Kalydon) şehrini ve çevresini terörize ediyor, meyve bahçelerine saldırıyor ve yolundan çıkacak kadar hızlı olmayan herkesi öldürüyordu. Bu korkunç yaratık, Artemis tarafından, tanrıçaya kurban vermemek konusundaki dinsizliğinden dolayı Calydon kralı Oineus'u cezalandırmak için gönderilmişti. Oineus'un oğlu Meleager, yaban domuzunu öldürme seferine liderlik etti ve yıldızlardan oluşan bir Yunan kahraman kadrosu ona yardım etti.
Av grubuna Jason (bazı versiyonlarda Atalanta'nın katıldığı Altın Post macerasından), Theseus, Dioscuri (Castor ve Pollux), Melanion, Peleus, Peirithoos, Atalanta ve bir av köpekleri sürüsü dahildi. Meleager, uzun ve zorlu bir av sırasında Atalanta'ya aşık oldu ama bundan hiçbir şey çıkmadı. Başka bir versiyonda, bakire avcıya karşı aşk dolu niyetleri olan Melanion'dur. Yol boyunca, Peleus'un (Aegina kralı Aecus'un oğlu) yanlışlıkla Eurytion'u öldürmesi gibi bazı talihsizlikler yaşandı. Kahramanların ormanı taramak ve yaban domuzunu bulmak için oluşturdukları yarım ay oluşumunun kenarında konumlanan Atalanta, kendi talihsizliğine uğradı. Atalanta centaurlar Rhooecus ve Hylaeus tarafından saldırıya uğradı. Centaurlar, asi davranışları ve cinsel arzularını kontrol edememeleri nedeniyle kötü bir üne sahipti, ancak Atalanta'da yanlış kurbanı seçtiler ve avcı ikisini de kolayca öldürdü.
Son olarak, yaban domuzu Atalanta'dan gelen bir okla vuruldu ve ardından Meleager tarafından öldürüldü. Talihsiz yaratık daha sonra usulüne uygun olarak Artemis'e kurban edildi ve deri Atalanta'ya verildi. Domuz avı hikayesine son bir dokunuşta ve en azından bazı versiyonlarda bir Yunan efsanesi için tipik olarak trajik bir sonla, Meleager, domuz derisini Atalanta'dan çaldıktan sonra iki amcasını öldürdü. Meleager daha sonra kendi annesi Althaea'nın eylemleriyle öldürüldü. Oğlunun doğumundan çok önce Althaea, Kaderler tarafından oğlunun ancak şöminesindeki bir kor alevlere dayandığı sürece yaşayacağı konusunda uyarılmıştı. Anlaşılacağı gibi, Althaea hemen közü aldı, söndürdü ve bir dolapta veya sandıkta güvende tuttu. Daha sonra, kardeşlerinin Meleager tarafından öldürüldüğünü ve Furyler tarafından etkilendiğini haber alan Althaea, közü aldı ve aceleyle ateşe attı ve ömrü dolduğunda, tıpkı önceden söylendiği gibi Meleager'in de ömri doldu. Korkunç bir pişmanlık içinde, Althaea kendi canına kıydı.
Atalanta'nın Yarışı
Atalanta'nın diğer başarıları arasında Poseidon'un oğlu Pelias'ın onuruna düzenlenen cenaze oyunlarında Peleus'u güreşte yenmesi sayılabilir. Bir bakire olarak kalmaya kararlı olmasına rağmen, Atalanta, şimdi barıştığı babasının baskısıyla sonunda evlenmeye razı oldu. Bununla birlikte, bir şartı vardı: Atlanta, müstakbel kocasının önce kendini kanıtlaması ve onu bir koşu yarışında yenmesi gerektiğinde ısrar etti. Yarışlar usulüne uygun olarak yapıldı, ancak Atalanta tüm gelenleri yendi ve kaybedenler başarısızlığın nihai bedelini ödemek zorunda kaldılar: idam. Ardından, Hippomenes, Atalanta'nın dikkatini dağıtmak için piste üç altın elma düşürerek akıllıca elini kazandı ve böylece yarışı kazandı (alternatif versiyonlarda galip Hippomedon veya Melanion'dur). Apollodorus da dahil olmak üzere birçok yazar, Arcadia'daki Methidrion yakınlarındaki bu yarış pistinin geleneksel bölgesini görmeye götürüldüklerini belirtiyor.
Delphi kehanetinin tahmin ettiği gibi, Atalanta ve Hippomenes'in evliliği kısa sürdü, Zeus'a (veya bazı versiyonlarda Rhea veya Kibele'ye) adanmış bir tapınakta seviştikten sonra, ikisi de onları aslana dönüştüren tanrı tarafından cezalandırıldı. . Çiftin Thebes'e Karşı Yedi'nin kahramanı olan Parthenopaeus adında bir oğul doğurmak için zamanı vardı.
Atalanta, kahramanlara diledikleri her tür ruhu seçme şansının verildiği Elysium'da öbür dünyada görüldüğünde Yunan mitolojisinde son bir kez daha ortaya çıkıyor. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, avcılık, güreş ve koşmadaki büyük hüneri göz önüne alındığında, Atalanta bir sporcunun ruhunu almayı seçer.
Sanatta Atalanta
Atalanta genellikle Yunan sanatında bir avcı olarak, örneğin Tegea'daki Athena Tapınağı'nın MÖ 4. yüzyıldaki alınlığında ve Yunan çanak çömlek üzerine çeşitli boyalı sahnelerde görünür. Kısa kostümü veya hayvan postu pelerini ile tanınabilir ve genellikle bir mızrak veya yay taşır. Büyük bir Attika siyah figürlü volüt-krater olan ünlü François Vazo'nun üst boyun bandı, c. 570-565 BCE, arka tarafta Peleus, Meleager, Melanion, Dioscuri ve Atalanta ile Calydonian yaban domuzu avını gösterir. Avcı aynı zamanda kırmızı figürlü çömleklerde de görünür ve genellikle ünlü mızrağını tutar. Son olarak, Atalanta'nın yaban domuzu avındaki rolü, Euripides'in MÖ 416'da oynadığı bir Yunan trajedisi olan ve şimdi kayıp olan Meleager'da (MÖ 484-407) yer alır.
Atalanta bazen Pelias'ı onurlandıran oyunlar sırasında, genellikle maçın en başında, her iki figür de kolları birbirine kenetlenmiş haldeyken güreşirken tasvir edilir. Bu kılıkta, genellikle bir korse veya şort ve bir güreş şapkası giyer. Güreş maçına güzel bir örnek bir c üzerinde görülebilir. 530 BCE siyah figürlü Vulci'den Chalcidian hydria (şimdi Münih'te). İki güreşçinin arka planda bir domuz derisi var, şüphesiz kazananın ödülü ve Calydonian yaban domuzu avı ile Pelias'ın cenaze oyunları arasında açık bir bağlantıdır. Güreş maçının bir başka örneği, şu anda İtalya'nın Bologna kentindeki Museo Civico'da bulunan Oltos Ressamı tarafından MÖ 4. yüzyılın ortalarında yapılmış kırmızı figürlü bir kupadır. Paris'teki Louvre Müzesi'ndeki kırmızı figürlü bir fincan, Atlanta'yı peştemal, güreş şapkası ve dikkat çekici bir şekilde bir spor sutyeni gibi görünen şeyi gösterir. Efsane, kuzey Peloponnese'deki Perachora'dan bir kalkan bandı gibi olağandışı yerlerde ortaya çıkıyor - bilinen en eski tasvir - c. MÖ 575 ve MÖ 5. yüzyılda oyulmuş taşlar.
Atalanta'yı ve kocasını bulmak için koşu yarışlarını gösteren tasvirler, antik Yunan sanatında son derece nadirdir. Bilinen bir örnek bir c üzerindedir. 300 M.Ö. calyx-krater Dinos Ressamı tarafından (şu anda Museo Civico, Bologna'da sergileniyor), bu, Hippomenes'e Afrodit ve Eros tarafından altın elmalar verilirken Atalanta'nın yarışa hazırlandığını gösteriyor. Dördüncü bir temsil türü, Eros'un izlediği Atalanta'dır. AC. MÖ 500 lekythos, bir elinde bir çelenk sunarken ve diğer elinde bir kırbaç (çiçek olarak restore edilmiş) tutarken avcıyı kovalayan Eros'u gösterir. İki Erote, Atalanta'nın üzerinde uçar ve sahne, avcının erkeklere karşı ilgisizliğini temsil ediyor olabilir (Carpenter, 196).
Atalanta figürünün kalıcı bir çekiciliğe sahip olduğuna dair bir örnek, Halikarnassos'taki bir Roma villasından bir mozaik döşemedir. MS 4. yüzyıla tarihlenen Atalanta, aslan avı sırasında ata binerken gösterilmiştir. Parça şu anda Londra'daki British Museum'da sergileniyor.
